Op zaterdag 1 juli reed ik naar Karlsruhe, Duitsland, waar de Tiny House Beurs plaatsvond. Deze beurs was gericht op alles wat te maken heeft met Tiny House Living, van bouwers en producten tot lezingen behorende bij deze leefstijl. Mijn verwachtingen waren hooggespannen, en ik was benieuwd naar wat ik allemaal zou ontdekken.
Ik neem jullie mee op de beurs, waar ik mijn weg baande tussen de verschillende huisjes, leveranciers en interessante gesprekken. Ik zal mijn indrukken met je delen, evenals mijn gedachten over de ontwikkelingen en uitdagingen binnen de wereld van Tiny Houses.
Je zult misschien denken Carla, helemaal naar Karlsruhe voor deze beurs? Tja, wat zal ik zeggen. Vorig jaar had deze beurs mijn interesse al gewekt. Daarom besloot ik dit jaar er naar toe te gaan en het te combineren met een kampeertrip. Zo kon ik twee vliegen in één klap combineren.
De beurs was opgedeeld in een binnen- en buitenruimte, waarbij de buitenruimte meteen mijn aandacht trok vanwege de gezellige sfeer, muziek, zithoekjes en natuurlijk de tiny houses. Ik begon mijn dag daar en het viel meteen op dat er een lange wachtrij stond bij een van de huisjes. Wat maakt dit huisje zo bijzonder was mijn eerste gedachte. Vanwege de drukte besloot ik echter om hier op een later tijdstip terug te komen.
Kleine huisjes en functionaliteit
Op het terrein stonden voornamelijk kleine Tiny Houses van 6-7 meter lang en licht van gewicht zodat ze nog achter een auto te verplaatsen zijn. Persoonlijk vond ik dit formaat te krap om fulltime in te wonen, omdat er vaak ingeleverd werd op functionaliteit. Sommige huisjes hadden bijvoorbeeld een mooie slaapkamer, maar geen opbergruimte voor kleding. Er was een prima keuken, maar geen ruimte voor een eettafel of werkruimte.
Als toekomstig tiny house bewoner ben ik juist op zoek naar een huisje waarin alle functionaliteiten verwerkt zijn, zoals opbergruimte, keuken, zithoek, eettafel/werkruimte, plek voor een wasmachine en schoenen. De niet-complete interieurs gaven mij meer het gevoel van een recreatiewoning dan een permanent huis, meer een ‘fancy’ caravan zal ik maar zeggen.
Leveranciers die het wel en niet begrepen
Sommige huisjes waren helemaal niet ingericht, ze waren letterlijk een wit canvas. Witte wanden, witte keuken, geen meubilair. Hierdoor is het heel moeilijk om een goed beeld te krijgen van de mogelijkheden van dit huisje. Op een beurs verwacht ik juist dat ik verleid wordt om een huisje aan te schaffen, dat me alle mogelijkheden getoond worden die een huisje te bieden heeft. Een wit kaal huisje doet het helaas niet voor mij, het is een reden om gelijk weer naar buiten te lopen.
Gelukkig waren er ook leveranciers die wel begrepen waar ik naar op zoek was. Hoewel hun modellen misschien niet helemaal aan mijn wensen voldeden, gaven de charmante en sfeervolle interieurs zeker ideeën over wat ik wel en niet zou willen. Daarnaast waren er vakmensen aanwezig die elk huisje tot in de kleinste details zelf maakten, waarbij hun creativiteit duidelijk naar voren kwam.
GROTER IS NIET ALTIJD BETER
Op de beurs waren ook enkele XXL huisjes te bezichtigen, met een luxe uitstraling en voorzien van een inloopkast, regendouche en mooie materialen. Zelfs bij deze grotere huisjes vond ik de compleetheid van de inrichting beperkt. Er was een mooie grote keuken met eettafel, maar de zithoek bestond bijvoorbeeld maar uit één losse stoel. Hoewel deze huisjes dubbel zo groot zijn en nog meer, zijn ze wat interieur betreft niet completer. Daarnaast sloten ze niet aan bij mijn behoefte aan een eenvoudig en simpel leven.
Twee huisje trokken de aandacht
Binnen in de hal stonden nog enkele kleinere huisjes, waarbij opnieuw een lange rij stond bij één bepaald huisje. Wat dit huisje gemeen had met het huisje buiten met wachtrij, was dat ze beide op wielen stonden en 8-9 meter lang waren. Ze hadden de meest complete en inspirerende interieurs en waren geschikt om permanent in te wonen (Mobi House). Als interieurarchitect kon ik de creativiteit in deze huisjes zeker waarderen. De lange rijen bij deze huisjes gaven een duidelijk signaal aan de leveranciers en de organisatie over waar de interesse van de bezoekers lag.
Naast de leveranciers van huisjes waren er ook enkele leveranciers met informatie over zonnepanelen, warmwatersystemen, composttoiletten, trailers enzovoort. Maar dit was beperkt. Er werden ook verschillende lezingen gehouden. Nou spreek ik best wel een woordje Duits waardoor ik het best kon volgen, maar omdat de wetgeving in Duitsland en Nederland verschilt, besloot ik na een tijdje luisteren verder te gaan met rondkijken op de beurs.
Conclusie
De beurs bracht niet helemaal wat ik had verwacht. Het voelt alsof er een gat zit tussen wat permanente bewoners van Tiny Houses zoeken en wat er op de beurs wordt aangeboden. Ik vraag me af in hoeverre de bouwers van de huisjes in gesprek zijn met hun mensen die permanent in een Tiny House willen wonen en op de hoogte zijn van hun behoeftes, tijdens de ontwerpfase. Ik zou graag met hen in gesprek gaan om hier in mee te denken. Desondanks heeft de beurs mij waardevolle informatie en ideeën gegeven over wat ik wel en niet wil en heb ik geen spijt dat ik er naar toe ben gegaan.
Groetjes
Carla x